Acht vrolijke weetjes

Stipt op 1 september 1995 word ik uit mijn mama’s baarmoeder geplukt door Dokter Poppe. Het zonlicht blijkt fel tl-licht te zijn. Al heb ik dat ook maar van horen zeggen.
Muziek geeft mij vleugels. Ik zong twaalf jaar bij Scala, maar zing al mijn hele leven in de douche, op de fiets, tijdens het koken.
In 2014 deed ik van veertig jobs in een jaar. Een maf plan. Een geestig jaar. En de dikste cv ever.
Vroeger noemde mama mij een schele otter. Sinds ik een bril draag, zijn die koosnaampjes verminderd.
Je hoeft mij niet aan tafel te roepen, want ik zit er al. Voor alles met pudding, taart, vlaai, prinsessenboontjes, zure haring en guacamole mag je me steeds roepen. Oh en ook voor chips, al zal ik dat nooit aan tafel eten.
Vraag me niet om de hoogte van een gebouw of de afstand tussen Knokke en Charleroi in te schatten. Tenzij je eens goed wil lachen, hou je dan zeker niet in.
Mijn verjaardag is een hoogdag. Maar mij maak je nog altijd vrolijk met slingers, kronen en kaarsjes. Een kinderhand …
Ik zal nooit een hardloper worden.