Geen files, geen stapels afwas, geen uitpuilende wasmanden of een gebrek aan proper ondergoed, geen nutteloze vergaderingen of saaie meetings. Elke crisis heeft zo zijn positieve kanten. Want zeg nu zelf, er zijn ergere dingen dan Skypen met je collega’s terwijl je met je vettige kop haar nog in je pyjama zit.
Lees verder
Negen jaar. Zo lang en tegelijkertijd zo kort. Negen jaar lang moeten we je missen. Negen jaar waarin diploma’s werden gehaald, kindjes werden geboren, liefjes voor de eerste keer mee naar Beek kwamen. Negen jaar waarin pubers volwassen werden, baby’s leerden stappen, kleuters leerlingen werden. Negen jaar elke dag aan je denken. Negen jaar waarin […]
Lees verder
Lieve moetie. Later als ik groot ben, wil ik niets liever dan op je lijken. Zoals ik nu al doe, maar dan harder. Want we lijken op elkaar. Dat hoef ik je niet te vertellen. Ik ben daar trots op. We lachen hetzelfde. We denken vaak hetzelfde. Om dat dan op hetzelfde moment te zeggen. […]
Lees verder
Hij heeft drie keer pech gehad. Op vier jaar tijd, kregen ons mama en papa drie kinderen. Drie dochters. Hanne, Sien en Marthe. De oudste, dat ben ik. Al noemen ze me best vaak een mini Mia, ik lijk steeds meer op hem. Onze papa. De meeste mensen kijken verschrikt op wanneer hij zegt dat […]
Lees verder
Mijn oma is een Nederlandse. Dat maakt mij 1/8e Nederlander. Ik weet niet of het aan mijn roots ligt of aan het land, maar ik sta zot van Nederland. Op 1 september, mijn verjaardag, bezochten we met het gezin Eindhoven, de vierde grootste stad van Nederland. Spoiler alert, Eindhoven is zo’n leuke stad, dat ik […]
Lees verder
Ik kan de toekomst niet voorspellen. Ik houd mezelf graag voor de gek door dat wel te geloven. Het gevoel dat ik de toekomst toch kan voorspellen wordt extra geloofwaardig wanneer ik er in slaag te bedenken wat binnenkort zal gebeuren.
Lees verder
Mijn moeke heeft een gebroken hart. Letterlijk. Er mankeert een verbinding tussen haar linkerboezem en haar rechterboezem. Gelukkig zijn er dokters bij de vleet om dit mankement vlot te repareren. Met een koffer vol nachtkleding, antisnurkoordoppen en een stapel woordzoekers vertrok moeke naar het ziekenhuis. Om er als een jong bieke van terug te keren […]
Lees verder
Het zou zomaar kunnen dat de wereld binnenkort een nieuwe truc uit haar mouw schudt. Dat mensen die er al lang niet meer zijn, even terug kunnen komen. Om wat te knuffelen, even hallo te zeggen en misschien zelfs een hapje te eten.
Lees verder
Papa, Je staat altijd klaar voor ons. Om LDVDM* te maken. Om me te leren hoe ik achterwaarts parkeer. Of om me te helpen gestructureerde teksten te schrijven. Er is niets dat ik liever doe, dan samen met jou Spinvisliedjes meezingen of de Colruyt doorsjeezen. Zelfs opruimen valt wel mee. Je bent mijn allerdikste vriend, […]
Lees verder
Ze is de allerliefste.
Lees verderLieve opa,
Lees verder
Ik ben nog maar twee weken eenentwintig en ik zweette al aan mijn oorlel
Lees verder
Het is gebeurd. Het wonder is geschied.
Lees verder
Over een dikke maand blaas ik 21 kaarsen uit.
Lees verder
Ik heb m’n vakantiehoofd aan.
Lees verder
Ik ben gezegend met twee topcoaches op het vlak van mijn opvoeding. De lof voor mijn moeder bezong ik hier al eerder. En zonder vader, had ik nooit een moeder gehad. Tijd voor gepaste bedankingen.
Lees verder
Vis Noch Vlees 