Het overvalt me wanneer ik iets ruik, wanneer ik een televisieprogramma zie, en wanneer ik een bepaald liedje hoor. Geuren, televisieprogramma’s en liedjes teleporteren me zonder enige moeite naar het verleden.
Muzikale throwback
Een paar dagen geleden hoorde ik Foundations van Kate Nash op de radio. In een vingerknip was ik opnieuw veertien jaar en luisterde ik naar Kate Nash op mijn MP3-speler. Het nummer deed me, zittend aan mijn bureau op mijn werk, meteen denken aan huiswerk maken op mijn kamer, YouTube-afspeellijsten volpleuren met mijn favoriete one hit wonders en maandenlang sparen om een MP3-speler van 37 euro in de Collishop te kunnen kopen. Oh, zelfs het gevoel van die pijnlijke oortjes in mijn oren, kwam terug. Gewoon, door een liedje dat je al jaren niet meer hoorde, nog eens op de radio te horen.
De geur van juf José
Zo’n gevoelens overvallen me wel vaker. Onlangs wandelde er iemand langs mij gehuld in nét dezelfde parfum als de parfum die juf José van het laatste kleuterklasje droeg. Een geur die me al 20 jaar bijblijft. En die ik steeds weer ruik wanneer oudere dames voorbijwandelen. Alsof enkel gepensioneerde vrouwen weet hebben van die parfum. Die geur herinnert me aan een boekentas gevuld met koek en drank, spelen met de grote kinderen op de kleuterspeelplaats en langs het weggetje naar huis wandelen na school.
Kulderzipken kapot kijken
Hetzelfde heb ik met Kulderzipken. De intro van die serie is genoeg om mij helemaal naar het jaar 2000 te katapulteren. Samen met mijn zus zit ik bij mijn oma en opa voor de televisie naar de – door mijn oma opgenomen – videocassette over een simpele boerenjongen te kijken. Het is een cassette die we letterlijk kapot hebben gekeken. Kulderzipken is een serie die ik kapotgraag zie, die me elke keer weer meeneemt naar de oude living van mijn grootouders. Een zeemzacht, nostalgisch gevoel, dat op de gekste momenten terug naar boven komt.
Die nostalgische kiekenvleesmomenten zijn zalig. Ze komen maar sporadisch voor, maar als zo’n moment zich aandient is het gevoel des te intenser. Met Kate Nash op repeat ben ik alweer benieuwd welke geur, gebeurtenis of opmerking mij binnenkort nostalgisch gaat overvallen.