Vier augustus, buiten is het bloedheet, maar dat is niet de reden waarom donkere kringen zweet mijn bloesje kleuren. Ik zit in de auto richting Aartselaar en probeer  rustig vier tellen in en zes tellen uit te ademen. Ons mama zegt dat het wel goed komt en grapt dat kalmte mij straks zal redden. We zijn onderweg naar de opname van het televisieprogramma Kalmte Kan U Redden. Noem het zelfkastijding, een moment van zinsverbijstering of de gekste beslissing ooit. God mag weten waarom ik ooit besliste om hieraan mee te doen.

Het is niet de schuld van de heilige Heer. Ik heb mijn deelname volledig aan mezelf te danken. In april deed ik mee aan de preselecties voor het programma. Manon, een vriendin van school, liep stage bij Panenka en zocht nog vrolijke, vrouwelijke kandidaten voor de preselecties. Omdat ik graag quiz en graag lach, zei ik ja. Nooit zou ik nog eens zomaar ja zeggen, dacht ik tijdens de heenrit. Vanaf nu zeg ik op alles ja, dacht ik tijdens de terugrit. Waar ik op voorhand zo bang, gestresseerd en nerveus om was, bleek een van de schoonste dagen van de zomer.

Klamme handen

Meedoen met een televisiequiz, is een zalige daguitstap. Samen met de vier andere kandidaten werd ik om twee uur in de studio verwacht. Buiten was het 33 graden en toch stapte ik bibberend de auto uit. Met mijn mooiste kleren netjes op een kleerhanger gedrapeerd (ik dacht dat dat erover was, maar blijkbaar doet iedereen dat, en was dat dus kei-volwassen van mezelf) zocht ik de ingang van de studio. Mijn medekandidaten druppelden wat later een voor een binnen. Ze bleken niet alleen sympathiek en intelligent, ze hadden net als ik last van klamme handen. Dat stelde meteen gerust. Dat en de ongelofelijk warme ontvangst van het Panenka-team.

Nadat ik mezelf in MIJN. EIGEN. LOGE. had geïnstalleerd, kregen we van de quizmaster himself een opfrissing van het spel. Er zijn een paar dingen veranderd tegenover vorig seizoen. Zo kun je nu niet meer afdrukken als je een te hoge hartslag hebt (en dus niet rustig bent) en zijn er nog slechts twee hartslagzones: rustig (groen) en zenuwachtig (rood). Omdat je al doende leert, oefenden we de quiz alvast in de studio. De airco gaf een zacht briesje, de technicus speldde onze microfoon op, het spel kon beginnen.

Ultiem genieten

Het ding is, Kalmte Kan U Redden, is meer dan een spel. Ik deed niet mee om tienduizend euro te cashen. Mocht ik winnen, was dat mooi meegenomen. Ik deed wel mee voor de ervaring, om te checken hoe ik presteer onder stress en met een camera op mij gericht, om mee te maken wat er achter de schermen van een televisieprogramma te beleven valt en om een keer door een echte visagiste geschminkt te worden. Dat laatste was ultiem genieten. Al was de rest even plezierig.

Patatten met kalmeringsmiddel

Na de doorloop van de quiz, mochten we aan tafel. Geen tafel apart voor de kandidaten, maar lekker gezellig samen met de productieploeg patatjes eten. Wat later hoorden we het publiek binnenkomen. De cue om onze – nog steeds versgestreken – kleren (ah ja, omwille van die kleerhanger) aan te trekken en nog wat retouches te krijgen van Fien, de visagiste. Tien minuten voor de opname en ik voel me uitzonderlijk kalm. Ligt het aan de warme omgeving, de lieve mensen of zat er kalmeringsmiddel in de patatjes? God mag het opnieuw weten. We dollen met z’n allen nog wat in de gang en duiken wat later de studio in. Manneke lief, ik sta strak van de goesting. Ben ik dit echt aan het doen?!

Hoe de opname ging, kunnen jullie zondag zelf zien. Het was een zalige dag, vol nieuwe, lieve mensen, heerlijke ervaringen en vrolijke moppen. ’t Is niet dat ik hier de Bond Zonder Naam wil uithangen, maar soms is ja zeggen terwijl je oh-neen-ik-durf-niet denkt, een heel goed idee.

Kalmte Kan U Redden – zondag 7 oktober, om 20.30 uur op één.