Elke jaar, net nadat de eerste goede voornemens vakkundig in de soep draaiden, trekt heel muziekminnend Europa richting het Nederlandse Groningen. Want net zoals Werchter de heilige grond is van Rock Werchter en Kiewit en Pukkelpop hand in hand gaan, is Groningen onlosmakelijk verbonden aan het showcasefestival Eurosonic Noorderslag.

Eurosonic Noorderslag is dé plek om nieuwe artiesten te ontdekken. Wie graag op voorhand zijn festivalzomer plant, en dus graag weet welke bands er op de podia van Pukkelpop, Rock Werchter en Cactus Brugge zullen pronken, moet vier dagen lang bijna permanent van café tot café tot achterkamer in Groningen gaan.

In 2015 ontdekten de verzamelde Europese muziekjournalisten / platenbazen / early music adopters Oscar and the wolf, James Bay, Years & Years en Ibeyi. Da’s gene kattenpis. Er staat dus heel wat op het spel voor de 350 verse artiesten die dit jaar in Groningen aantreden. Voor velen is het namelijk dé kans om buitenlandse harten te veroveren en een springplank naar airplay op nieuwe radiozenders.

De namen die ik nu al zie passeren in de lovende recensielijsten zijn Warhaus (sex op een cd), Anne Meredith (componist in residence van het BBC Scottish Symphonic Orchestra), Bazart (liever snel naar de hel, dan traag naar de hemel weet je wel) en Declan McKenna (achttienjarige electronisch wonderkind). Gokken dat ze binnenkort allemaal een hitje op Studio Brussel of 3fm hebben?!

Ik was er graag bijgeweest, daar in de rokerige kroegen en hippe kerken in Groningen. Maar een cursus binnenlandse politiek zorgde ervoor dat ik me niet eens hoefde te verdiepen in alle voorbereidende playlists van Eurosonic op Spotify. Ik baal dubbel zo hard omdat het naast een geweldige plek om nieuwe oorwurmen te ontdekken, ook nog steeds het land van de kroket uit de muur is. Of een eierbal, zo je wil. En laat het nu echt maanden geleden zijn, dat ik nog een deftige hollandse frituurhap at.