In al de jaren dat de mensheid gekleed door het leven gaat, zijn er al wat trends de revue gepasseerd. Buffalo’s bijvoorbeeld.

Of fluo trainingspakken. Millet jassen blijkbaar, zo vertelt ons mama soms. En vandaag gaan we nog steeds door het leven in kleding die boekjes, blogs en Jani omschrijven als mooi, knap en flatterend.

Maar volgens mij heeft niemand ooit gezegd dat broeken die vanonder versmald worden door een rekker, in de mode zijn. Laat staan dat iemand daar goed mee staat. De oorsprong van zo’n kleding gaat terug naar de baby-peutertijd. Baby’s die de eerste fase van echt baby-baby zijn net ontgroeid zijn, dragen van die kruippakjes. En sommige van die kruippakjes hebben al eens broekspijpen met een rekker.

Kleding voor baby’s dus. Of mode voor joggingbroeken. Maar niet voor jeansbroeken, jongens toch. Er zijn al skinny jeansbroeken, jeansbroeken die je poep in de verf zetten, broeken die je van je lief leent. Niemand staat te wachten op een nieuwe soort jeans en al zeker niet op een broek met een rekker. Een denim no go.

Zullen we dus afspreken, dat we zoiets nooit meer zullen dragen? Omdat het niet mooi is. Maar ook omdat het niet juist is. En al zeker omdat ik er een vreemd gevoel van in mijn maag krijg. Als je het niet voor mij doet, doe het dan voor uw nageslacht. Want leg maar eens aan een kind van zeven uit dat mama of papa vroeger dingen droegen die los tegen de moderegels ingingen. Dat toekomstige kind gaat zich doodschamen. En dat wil niemand. Toch?!