Het zit erop. Het einde van Pukkelpop ging hand in hand met mijn laatste wapenfeit als festivalgezant van De Standaard.

Zaterdag maakte ik voor de laatste keer ongegeneerd selfies, stelde ik vreemde vragen als ‘mag ik uw laatste foto nekeer zien?’ en mocht ik nog een laatste maal mensen stalken voor ‘mijn werk’.

Al voelde het allesbehalve als werken aan. Evenmin als een job of een verplicht nummertje in de categorie ‘vakantiewerk om me wilde braspartijen op Ibiza te kunnen veroorloven’. Bij het festivalreporterschap was er geen plaats voor blue monday. Voor mij geen baalnummertjes. Geen extra lange koffiepauzes of verdoken ziektedagen. Mijn werk was twee maanden lang één groot feest. Dat ik daarbij uit de bol kon gaan op het beste wat de muziekwereld ons momenteel te bieden heeft, was natuurlijk mooi meegenomen.

Een zwart gat. Dat is wat ik aan overhoud na deze hete zomer. En het is niet gezellig vertoeven in dat gat. Ja, ik heb al gejankt. Voor mezelf therapeutisch oprollen in mijn donsdeken is het voorlopig te warm, al sluit ik dat de komende dagen niet uit. Het gemis snijdt diep, weet je wel. Het schooljaar dat er nu aankomt, vervloek ik daarom dubbel zo hard. Geen pintjes meer. Geen bandjes meer waarmee je frontstage (en backstage) mag. En al helemaal geen vrolijke babbels meer met mensen waar ik naar opkijk (ja, jullie met je scherpe pen of fototoestel, ja). Wel lessenroosters, proffen op droog zaad en vervelende taken (ja, Excel, ja).

Ik ga nog even sniffen. Daarna wat Pinterest-borden vullen om mijn tijd te doden en daarna hou ik ermee op. Niet op een radicale wijze, geen nood. Maar wel met awoe-gevoel. Want binnenkort moet ik jarig zijn, en daar bereid een mens zich maar beter deftig op voor.

*Bij deze wil ik graag even de groeten doen // dankjewel zeggen aan de lieverds van De Standaard die mij de zomer van mijn leven hebben aangeboden. Ook de vriendelijke rakkers van de verzamelde pers wil ik graag een kushandje toewerpen. Om te eindigen met iedereen die ik nu aan het vergeten ben. (Johanna, Filip, Lieve, Koen, Moeder en Vader, Stefaan, Jeroen, Stijn, Nick en … merci, merci en dankjewel!)*

** Wie mij nu al wil boeken om volgend jaar voor hem/haar/het te festivalreporteren, shoot. Groetjes.**