In tegenstelling tot wat andere leeftijdsgenoten op de leeftijd van zes in hun vrije tijd deden – op het opkomende internet filmpjes van grappige panda’s opzoeken – las ik een boek. Rudy de vampier, topper nummer één. Ik las hem in één ruk uit. Stiekem in mijn bed terwijl ik eigenlijk al lang moest slapen. Ik was een tamelijk opstandige zesjarige als het op lezen in bed aankwam.

Sindsdien heb ik de smaak te pakken. Rudy las ik nog een stuk of tien keer uit om te kijken of ik hem ook sneller kon lezen. En dat kon ik, ik was tenslotte ook al drie maanden ouder. Wekelijks trok ik naar de bib, om nieuw voer bij elkaar te sprokkelen. Om opnieuw te rebelleren na bedtijd.

Ik werd ouder en ook mijn boekenkast veranderde. Ik was vastberaden alles over puisten, volwassen worden en mijn ontwikkeling tout court uitvoerig te belezen en verstopte vakkundig de puberboeken onder de Dirk Bracke literatuur. Maar bibliothecaressen zijn natuurlijk niet achterlijk.

Maar dat plezier zullen de verse lezertjes van zes en de pubers in wording dus niet meer meemaken. Want de oenen van Brussel zeggen dag en bedankt tegen de plaatselijke bibliotheken. “Het hoeft niet meer”, zeggen ze. Geen verplichting. ’t Is gedaan met die stationsromannetjes en de Arnon Grundberg reservatielijsten.

Zoek het zelf uit. Da’s de boodschap die ze in de wereld smijten. Maar wat met de moeilijke lezers, met de mensen die niet uit een nest van leerkrachten stammen en bijgevolg misschien een minder natuurlijke aanmoediging tot lezen kregen? Moeten zij dan maar op den wilden boef boeken kopen in de hoop dat ze eraan verslingerd geraken en nooit meer stoppen met lezen? Bwa.

Sinds een aantal jaren is het studeerwerk zo’n oneindige berg geworden, dat er van lezen veel minder in huis komt. En bij een enkeltje vrije tijd lonken de hersenloze series. Da’s verdorie een zonde. Dus blijf ik volharden en neem bij tijd en stond een boek ter handen. Hoe hard de series ook naar mij wuiven. Want men mag dan wel de bib’s van ons afpakken, maar van het leesplezier blijven ze met hun oenenhanden lekker af. Nah.

-H