Ik zou zo graag nog eens zestien jaar zijn.
Lees verder
Want drama is een understatement
Ik zou zo graag nog eens zestien jaar zijn.
Lees verderWat doe je als het buiten koud, nat, donker en kil is? Inderdaad, thee drinken, vers gebakken speculaas eten en series kijken. De beste series waarvan ik de afgelopen weken gulzig aflevering na aflevering heb bekeken, lijst ik graag voor jullie op.
Lees verderHet overvalt me wanneer ik iets ruik, wanneer ik een televisieprogramma zie, en wanneer ik een bepaald liedje hoor. Geuren, televisieprogramma’s en liedjes teleporteren me zonder enige moeite naar het verleden.
Lees verderIk ben Hanne. De stem / pen achter Vis Noch Vlees. Het meisje dat het label vis noch vlees kreeg van haar nonkels toen ze geen klein kindje meer was maar ook nog niet bij het clubje van de volwassenen hoorde.
Lees verderMet mei plasticvrij in het achterhoofd is Het Bucketlist boek voor een groene wereld van Elise De Rijck ideale zomerlectuur.
Lees verderHet is drie augustus. Volgens de weer-app op mijn smartphone gaat de zon vanavond onder om 21.24 uur. Dat is twee minuten eerder dan gisteren. Maar het is nog altijd best laat voor een zonsondergang. En toch heb ik het gevoel dat de dagen korter worden, de zon niet meer zal schijnen en de winter […]
Lees verderIk verslind tegenwoordig geen Netflixseries meer maar podcasts. Tijdens de file, wanneer ik naar mijn moeke wandel of terwijl ik groenten snijd. Verhalen, onderzoeksseries of humoristische interviews. Je kunt het zo gek niet bedenken of er bestaat een luisterverhaal van.
Lees verderBinnen één week is het weer van dat. De Werchterse hoogmis waar heel muziekminnend België watertandend naar uitkijkt: Rock Werchter. Het festival ligt op 5 kilometer van mijn tuin. Wanneer de wind goed staat kunnen we in onze tuin meedansen met de hoofdact.
Lees verderIk leer graag bij, maar ik kijk misschien nog liever televisie. Het is niet dat ik van De Columbus niets bijleer (top-programma!), maar soms wil ik meer. En dus zoek ik mijn heil in Ted Talks. Een interessante en leerrijke manier om iets op te steken over onderwerpen waar ik nog niet veel over weet. […]
Lees verderUtrecht, in mijn hoofd was dat een oergezellige, niet al te grote stad met kleine kanalen. Nou, bleek ik het even grondig mis te hebben. Utrecht is een grote gezellige stad, met grachten, veel fietspaden en het grootste station van Nederland. Oergezellig Dat oergezellige, dat had ik niet onderschat. Utrecht heeft tal van kleine, hippe, […]
Lees verderDe zomervakantie komt eraan. Omdat ik voorlopig nog niet ergens in een hangmat lig te genieten van het getsjirp van de buitenlandse vogels, vond ik de tijd om terug te blikken om de zomer van 2017. De zomer waarin wij onze oh zo nodige vitamine D inruilden voor een portie Scandinavisch schoons. Familie Reumers trok […]
Lees verderIk vraag me soms af of er een handboek bestaat over groot worden. Niet voor peuters die met angstige ogen voor het eerst een speelplaats betreden of kleuters die hun veters leren strikken, maar voor volwassen kinderen. Twintigers die al twee jaar een rijbewijs hebben, misschien zelfs belastingen betalen en een extrakaart van de Colruyt […]
Lees verderLieve moetie. Later als ik groot ben, wil ik niets liever dan op je lijken. Zoals ik nu al doe, maar dan harder. Want we lijken op elkaar. Dat hoef ik je niet te vertellen. Ik ben daar trots op. We lachen hetzelfde. We denken vaak hetzelfde. Om dat dan op hetzelfde moment te zeggen. […]
Lees verderHij heeft drie keer pech gehad. Op vier jaar tijd, kregen ons mama en papa drie kinderen. Drie dochters. Hanne, Sien en Marthe. De oudste, dat ben ik. Al noemen ze me best vaak een mini Mia, ik lijk steeds meer op hem. Onze papa. De meeste mensen kijken verschrikt op wanneer hij zegt dat […]
Lees verderIeder zijn hobby. Ons mama houdt van volleyballen op woensdagavond. De buurvrouw van twee huizen verder schikt al eens graag bloemen, mijn oma speelt graag Scrabble op haar iPad en ik ga graag naar de Colruyt. Een hobby zoals een ander. En al zeker niet vreemder, gekker of onnozeler dan kerstballen verzamelen, tuinkabouters schilderen of […]
Lees verderIk doe normaal gezien niet aan klagen. Behalve dan die ene keer in 2013. Toen kocht ik in de Panos aan het station van Leuven een kriekenflap, maar gaven ze mij een rozijnenkoek. De sjarels. Daar heb ik thuis serieus over geklaagd. De rozijnen buiten beschouwing gelaten, probeer ik zo veel mogelijk de zon in mijn […]
Lees verder