Groot worden, een handboek
Ik vraag me soms af of er een handboek bestaat over groot worden. Niet voor peuters die met angstige ogen voor het eerst een speelplaats betreden of kleuters die hun veters leren strikken, maar voor volwassen kinderen. Twintigers die al twee jaar een rijbewijs hebben, misschien zelfs belastingen betalen en een extrakaart van de Colruyt […]
Lees verder
In de gloria, bis
Lieve moetie. Later als ik groot ben, wil ik niets liever dan op je lijken. Zoals ik nu al doe, maar dan harder. Want we lijken op elkaar. Dat hoef ik je niet te vertellen. Ik ben daar trots op. We lachen hetzelfde. We denken vaak hetzelfde. Om dat dan op hetzelfde moment te zeggen. […]
Lees verder
In de gloria
Hij heeft drie keer pech gehad. Op vier jaar tijd, kregen ons mama en papa drie kinderen. Drie dochters. Hanne, Sien en Marthe. De oudste, dat ben ik. Al noemen ze me best vaak een mini Mia, ik lijk steeds meer op hem. Onze papa. De meeste mensen kijken verschrikt op wanneer hij zegt dat […]
Lees verder
Liefdesbetuiging aan de Colruyt
Ieder zijn hobby. Ons mama houdt van volleyballen op woensdagavond. De buurvrouw van twee huizen verder schikt al eens graag bloemen, mijn oma speelt graag Scrabble op haar iPad en ik ga graag naar de Colruyt. Een hobby zoals een ander. En al zeker niet vreemder, gekker of onnozeler dan kerstballen verzamelen, tuinkabouters schilderen of […]
Lees verderHet internet is wat moois: Dirk en Dennie, de samensmelting
Het internet is wat moois. Beter nog, het wereld wijde web stelt nooit teleur. Ik zag er al filmpjes van babydieren die grappige dingen doen, leerde er hoe je een fietsband moet vervangen en lees er teksten die mensen aan de andere kant van de wereld schreven. Het internet leert me ook dingen kennen waarvan […]
Lees verder
Liever snel naar de hel dan traag met de trein naar Brussel
Ik doe normaal gezien niet aan klagen. Behalve dan die ene keer in 2013. Toen kocht ik in de Panos aan het station van Leuven een kriekenflap, maar gaven ze mij een rozijnenkoek. De sjarels. Daar heb ik thuis serieus over geklaagd. De rozijnen buiten beschouwing gelaten, probeer ik zo veel mogelijk de zon in mijn […]
Lees verder
Adem in, adem uit, kalmte kan u redden!
Vier augustus, buiten is het bloedheet, maar dat is niet de reden waarom donkere kringen zweet mijn bloesje kleuren. Ik zit in de auto richting Aartselaar en probeer rustig vier tellen in en zes tellen uit te ademen. Ons mama zegt dat het wel goed komt en grapt dat kalmte mij straks zal redden. We […]
Lees verder
Eindhoven, hartstikke gezellig
Mijn oma is een Nederlandse. Dat maakt van mij dus 1/8e Nederlander. Ik weet niet of het aan mijn roots ligt of aan het land, maar ik sta zot van Nederland. Op 1 september, mijn verjaardag, bezochten we met het gezin Eindhoven, de vierde grootste stad van Nederland. Spoiler alert, Eindhoven is zo’n leuke stad, […]
Lees verder
Afscheid van een vriend
Ik heb nog nooit op een druilerige, donkere donderdag in februari gedacht: ‘shit zeg, de winter is weer bijna voorbij, doeme toch.’ Echtig waar, nog nooit gedacht. Maar op een heerlijke zomerdag, waarbij we wat langer aan de tafel blijven plakken omdat de zon nog zo lekker schijnt en de bbq nasmeult, durft dat gevoel […]
Lees verder
Go honey, now go go.
Dromerige pop vergezeld van zachte electronica. Luwten is nieuw, maar hoeft niet onder te doen voor de oude rotten in het indievak. Tessa Douwstra, de stem en de vrouw achter Luwten krijgt al sinds Eurosonic Noorderslag 2017 complimenten en schouderklopjes en die adoratie lijkt alleen maar te groeien.
Lees verder
